Korzystając z serwisu internetowego wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Pliki cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj.
x
X

ZAPLANUJ SWÓJ SPACER

TEATR LALEK BANIALUKA
IM. JERZEGO ZITZMANA

ul. Mickiewicza 20

Teatr do życia powołany został z inicjatywy dwóch miejscowych plastyków Jerzego Zitzmana i Zenobiusza Zwolskiego pod nazwą Teatr Kukiełek Robotniczego Towarzystwa Przyjaciół Dzieci „Banialuka”. Jego pierwsza premiera odbyła się 7 grudnia 1947 r. w sali kawiarnianej Kina „Rialto” przy ul. 1 Maja 7, w bezpośrednim sąsiedztwie siedziby Teatru Polskiego. Plastyczny rodowód jego animatorów na wiele dziesięcioleci zadecydował o artystycznym obliczu zespołu.
Od października 1948 r. do lutego 1950 r.  widowiska „Banialuki” prezentowane były w sali dansingowej Hotelu „Prezydent” przy ul. 3 Maja 10, a następnie do 1958 r.  w pomieszczeniach dawnej loży masońskiej przy ul. Chopina 3. W styczniu 1950 r. teatr został upaństwowiony i otrzymał, będący własnością Gminy Żydowskiej, budynek Domu Ludowego im. Chaima N. Bialika przy ul. Mickiewicza 20. Usytuowany w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącej w latach 1881–1940 synagogi gmach, do nowych potrzeb zaprojektowali Mieczysław Szymuś, Andrzej Pawłowski i Kazimierz Górski.
Budynek „Banialuki” przy ul. Mickiewicza 20 był pierwszym w skali województwa teatrem lalkowym z widownią na 268 miejsc. Jego otwarcie w 1958 r.  zbiegło się ze zmianą dyrekcji. W konsekwencji kolejnymi kierownikami zespołu byli m. in. dyrektorzy Teatru Polskiego: Andrzej Uramowicz i Mieczysław Górkiewicz. Z  chwilą jednak kiedy w 1965 r. do Bielska-Białej powrócił Zitzman, sytuacja ustabilizowała się. W tym czasie wpływ na oprawę plastyczną przygotowywanych widowisk miała obecność drugiego zawodowego plastyka Andrzeja Łabińca, a także współpraca z grupą  wybitnych artystów plastyków, wśród których byli m. in. Marian Bogusz, Jerzy Nowosielski, Jerzy Szymański i Krzysztof Wejman. W repertuarze teatru obok literatury filozofującej i ogólnoludzkiej, obecne były widowiska wyrastające z tradycji regionu, odwołujące się  do śląskiej twórczości literackiej m. in. Gustawa Morcinka. Na jego scenie swoje przedstawienia realizowali m. in. wybitni twórcy polskiego lalkarstwa: Irena Wojutycka, Leokadia Serafinowicz, Wojciech Wieczorkiewicz, Stanisław Ochmański i Jan Dorman.
W działalności Teatru ważną rolę pełnią organizowane co dwa lata międzynarodowe festiwale teatrów lalkowych, pomyślane jako przegląd dorobku artystycznego polskiego i zagranicznego lalkarstwa. Przykładem tego na wstępie było zorganizowane w maju 1966 r. spotkanie polskich i czeskich teatrów lalkowych pod nazwą „Bielskie Rendez-Vous”. Z czasem ów przegląd przerodził się w Międzynarodowy Festiwal Teatrów Lalek, jedną z najważniejszych imprez lalkarskich świata. U podstaw jego założeń ideowo-programowych tkwiła chęć stworzenia platformy wzajemnych kontaktów, umożliwiających konfrontację i międzynarodową wymianę artystycznych doświadczeń, a także chęć zaktywizowania środowisk twórczych regionu śląskiego. Spotkania te od samego początku wyznaczały realizowanym w Bielsku-Białej spektaklom wysoki poziom. Za ich sprawą „Banialuka” zdołała wypracować pozycję jednego z ważniejszych ośrodków światowego lalkarstwa.
Współcześnie w jej działalności artystycznej odnajdujemy widowiska opracowywane zarówno w poetyce teatrów lalkowych, jak i żywego planu, adresowane zarówno do dzieci, młodzieży, jak i dorosłych. I jakkolwiek tradycyjna lalka nie zniknęła z jej sceny, to jednak najczęściej bywa ona dopełnieniem aktora, jako jego partner, tło i punkt odniesienia. Celowi temu służy w siedzibie teatru otwarta w maju 2007 r. i licząca 128 miejsc tzw. „Scena na Piętrze”.
Ze swoimi przedstawieniami zespół występował na wszystkich kontynentach i w kilkudziesięciu krajach świata, m. in. w Iranie, Izraelu, Mongolii, Japonii, Chile i Stanach Zjednoczonych. Uczestniczył w najbardziej prestiżowych festiwalach teatralnych, m. in. w Edynburgu, Awinionie, Cividale, Nowym Jorku i Charleville-Mezieres. Tworzyli dla niego najbardziej znani reżyserzy, scenografowie i kompozytorzy zarówno krajowi, jak i zagraniczni. We wrześniu 1999 r. Rada Miasta nadała teatrowi imię Jerzego Zitzmana.
Na terenie miasta impresaryjną działalność teatralną prowadzi m. in. Bielskie Centrum Kultury – Dom Muzyki, ul. Słowackiego 27, a o walorach indywidualnego oblicza architektonicznego Bielska-Białej świadczą cenne obiekty sakralne, zespoły zabudowy mieszczańskiej, w tym zwłaszcza popularny zespół staromiejski Bielska z fragmentem podcieni (Starówka). Zachowały się także obiekty architektury przemysłowej i rzemieślniczej z przełomu XIX i XX wieku – (np. ciąg ul. Sobieskiego, ul. Cieszyńskiej i ul. 11 Listopada – tzw. Szlak Zabytków Techniki)) oraz dzielnice willowe wraz z obiektem parkowym Cygańskiego Lasu.
CZYTAJ DALEJ

CIEKAWOSTKI

►  Aktor Bogusław Kierc ogladał tu przedstwienia będąc jeszcze dzieckiem.
► Tu pracowała matka Jerzego Stuhra.

WAŻNE DATY

►  7 grudnia 1947 r. – inauguracyjna premiera sztuki Zygmunta Lubertowicza O Marysi sierotce i złotookiej sroczce w reżyserii J. Zitzmana i Z. Zwolskiego.
►  1948 r. – wizyta w teatrze Sergiusza Obrascowa i Eugeniusza Sperańskiego.
►  1 stycznia 1950 r. – upaństwowienie teatru.
►  9 lutego 1950 r. – pożar sali balowej Hotelu „Prezydent”, tymczasowej siedziby teatru.
►  1958 r. – teatr wprowadził się do gmachu przy ul. Mickiewicza 20.
►  15–22 maja 1966 r. – odbyło się z okazji Dni Bielska-Białej pierwsze międzynarodowe spotkanie polskich i czeskich teatrów lalkowych pt. „Bielskie Rendez-Vous”.
►  14 maja 1988 r. – premiera sztuki wg tekstów Bruno Schultza pt. Samotność w adaptacji i reżyserii François Lazaro, uznawanej za największe osiągnięcie zespołu.
►  W 1997 r- dyrektor Krzysztof Rau powołał do życia Ośrodek Teatralny, w ramach którego działalność prowadziło pięć niezależnych zespołów: dwa prywatne 3/4-Zusno i Teatr Witak oraz trzy nieformalne grupy twórcze - Teatr Silnia!, Teatr Luka i Dwaj panowie X.
►  1998 r. – Międzynarodowy Festiwal Teatrów Lalkowych otrzymał formułę konkursową.
►  2002 r. – 20. Międzynarodowy Festiwal Sztuki Lalkarskiej zmienił nazwę na "Animacje" -  Międzynarodowy Festiwal Sztuki Wizualnej.
►  W maju 2012 r. –  na XXV Międzynarodowym Festiwalu Sztuki Lalkarskiej gościł Peter Schumann, twórca legendarnego The Bread and Puppet Theatre.
CZYTAJ DALEJ

CIEKAWE POSTACI

  • Krzysztof Penderecki
  • Autor muzyki do widowisk „Banialuki”.
  • Bogusław Pasternak
  • Autor muzyki do widowisk „Banialuki”.
  • Henryk Machalica
  • Aleksander Machalica

BIBLIOGRAFIA ORAZ LINKI

►   E. Chojecka: Miasto jako dzieło sztuki. Architektura i urbanistyka Bielska-Białej do 1939 r. Bielsko-Biała 1994 r.

►   M. Legendź: Z notatek po ciemku. Teatry w Bielsku-Białej po 1989 roku. Bielsko-Biała 2014.

►   Teatr Lalek Banialuka 1947-1997, pod red. L. Kozień. Bielsko-Biała 1997.

►   Teatr Lalek Banialuka 1997-2007, pod red. L. Kozień. Bielsko-Biała 2007.

►   A. Linert: Bielsko-Bialskie międzynarodowe spotkania teatralne (19661978). W: „Zaranie Śląskie” 1979, z. 4, s. 728 – 750.

►   www.banialuka.pl (wirtualna panorama)

►   pl.wikipedia.org/wiki/Teatr_Lalek_Banialuka

AUTOR: Andrzej Linert

ul. Mickiewicza 20, 43-300 Bielsko-Biała | www.banialuka.pl


Copyright SPACEROWNIK TEATRALNY 2016. All Rights Reserved.

Design by Dominika Naziębły, Łukasz Gosławski. Powered by Wojciech Sowa.