Korzystając z serwisu internetowego wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Pliki cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj.
x
X
ZAPLANUJ SWÓJ SPACER
TEATR MUZYCZNY W POZNANIU
ul. Niezłomnych 1e
Teatr Muzyczny w Poznaniu swoją działalność rozpoczynał jako Państwowa Operetka Poznańska – powołana w 1956 roku i umiejscowiona w Domu Żołnierza przy ul. Niezłomnych.
Poznań: Teatr Muzyczny w Poznaniu
Wybór lokalizacji operetki daleki był od ideału i od początku budził wątpliwości artystów i widzów. W powojennym Poznaniu trudno było jednak znaleźć bardziej dogodne miejsce dla produkcji muzycznych. Teatr Muzyczny w Poznaniu ma siedzibę w Domu Żołnierza im. Marszałka Polski Józefa Piłsudskiego w Poznaniu przy ul. Niezłomnych 1.
Budowa Domu Żołnierza ukończona została w marcu 1939 roku, jednak w trakcie wojny budynek został poważnie zniszczony. Po wojnie postanowiono go odbudować. Autorem przedwojennego modernistycznego projektu był Władysław Czarnecki. Powojenna odbudowa zmieniła do pewnego stopnia jego formę, w której widoczne są wpływy socrealizmu.
Teatr Muzyczny zapoczątkował swoją działalność w tym miejscu jako Państwowa Operetka Poznańska powołana 23 marca 1956 roku. Pierwsza premiera w budynku przy ul. Niezłomnych odbyła się 20 maja 1956 roku (Wiktoria i jej huzar Pála Abraháma). Umiejscowienie Operetki w Domu Żołnierza dalekie było od ideału, ale pozwoliło na rozpoczęcie działalności, skompletowanie zespołu i zatrudnienie solistów.
Dokonania kolejnych dyrektorów przyczyniły się do rozwoju sceny operetkowej. Pierwsze cztery lata działalności Operetki Poznańskiej to czas, kiedy w repertuarze królują klasyczne operetki: Wiktoria i jej huzar i Bal w Savoyu Pála Abraháma, Wesoła wdówka i Kraina uśmiechu Frenza Lehára, Hrabina Marica Imre Kálmána, Życie paryskie Jacquesa Offenbacha.
Przełomową decyzją, która w znaczący sposób wpłynęła na dalsze losy instytucji było zatrudnienie Stanisława Renza w charakterze dyrektora artystycznego. Renz współpracował z dyrektorem Henrykiem Duczmalem, a po jego ustąpieniu przejął dyrekcję poznańskiej Operetki. W ten sposób rozpoczęła się dla tego miejsca nowa era, którą można by określić erą musicalu. W repertuarze pojawiły się takie tytuły jak Can Can Cole Portera i My Fair Lady Fredericka Loewego oraz autorskie spektakle Renza: Eksportowa żona, Skrzydlaty kochanek, Dziękuję ci Ewo. Lata dyrekcji Renza to czas kolejnych sukcesów i umacniania znaczenia poznańskiego teatru operetkowego w krajobrazie kulturalnym miasta.
Kolejna ważna zmiana miała miejsce pod koniec sezonu 1972/1973, kiedy dyrekcję objął Henryk Olszewski – zwolennik komedii muzycznych. Olszewski postanowił tworzyć teatr, w którym tekst i muzyka spotykały się na scenie na równych prawach. Konsekwencją takiego podejścia była zmiana nazwy na Teatr Muzyczny.
Ostatnie dziesięciolecia XX wieku przynosiły kolejne zmiany związane z uwspółcześnieniem repertuaru i powroty do klasycznych pozycji repertuaru operetkowego.
Nowy rozdział w historii Teatru Muzycznego w Poznaniu otworzyła w 2013 roku dyrekcja Przemysława Kieliszewskiego, który znacznie poszerzył zakres teatralno-muzycznych działań. W repertuarze współistnieją zarówno klasyczne operetki, jak i koncerty, wieczory muzyczno-poetyckie, czy musicale. Ważną rolę odgrywa też myślenie o przyszłej publiczności – teatr ma w swojej ofercie spektakle edukacyjne, przedstawienia dla dzieci i młodzieży. Dyrekcja Kieliszewskiego wprowadziła do Teatru Muzycznego nowe spojrzenie i nową jakość artystyczną. Realizowane z coraz większym rozmachem premiery są oczekiwane przez poznańską publiczność. W planach jest przeprowadzka Teatru Muzycznego do nowej siedziby, która sprostałaby wymaganiom współczesnych produkcji musicalowych.
CZYTAJ DALEJ
CIEKAWOSTKI
► Data powstania: 23 marca 1956 r.
► Na początku działalności Państwowej Operetki Muzycznej oprócz znanych artystów angażowano do współpracy również uczniów i studentów szkół muzycznych oraz śpiewaków i tancerzy amatorów.
WAŻNE DATY
► 1956–1957 dyrekcja Jan Teresiński.
► 1957–1958 dyrekcja Zygmunta Wojciechowskiego.
► 1958–1962 dyrekcja Henryka Duczmala.
► 1962–1973 dyrekcja Stanisława Renza.
► 1973–1980 dyrekcja Henryka Olszewskiego.
► 1980–1984 dyrekcja Andrzeja Wizy.
► 1984–1989 dyrekcja Jana Tomaszewskiego i Włodzimierza Krzyżanowskiego.
► 1989–2012 dyrekcja Daniela Kustosika.
► Od 2013 – dyrekcja Przemysława Kieliszewskiego.
CZYTAJ DALEJ
BIBLIOGRAFIA ORAZ LINKI
► Lech Ławicki: Dom Żołnierza przy ul. Niezłomnych.W: Raptularz Poznański 2003 – Kronika Miasta Poznania. Poznań 2003, s.193–212.
► Stanisław Piekarski: Domy Żołnierza Polskiego. Warszawa 1997, s. 132–139.
► Tadeusz Świtała: Teatr Muzyczny w Poznaniu 1956–1986. Poznań 1987.
Poznań: Teatr Muzyczny w Poznaniu
