Studio działało na Żoliborzu od maja 1933 do stycznia 1934 jako jedna ze scen Teatru im. Stefana Żeromskiego założonego w 1932 roku przez wybitną aktorkę Irenę Solską – w różnych miejscach grano bez kurtyny, bez dekoracji, wśród widzów.
W latach 1933–1934 na potrzeby teatru zaadaptowano spółdzielczą kotłownię przy ulicy Suzina. Architekt Szymon Syrkus z pomocą żony Heleny zaprojektowali tu salę teatralną, w której można było dowolnie kształtować przestrzeń gry i układ widowni – była to jedna z najciekawszych form architektonicznych dla teatru. Najważniejsza premierą był reportaż sceniczny Boston Blume’a w reż. Michała Brandta (pseudonim Michała Weicherta) – poświęcony dwóm niewinnym anarchistom skazanym przez amerykański sąd na krzesło elektryczne. Spektakl został przeniesiony z żydowskiego Jung Teater.
