Znajdujemy się pod jednym z dwóch teatrów lalkowych w Łodzi. Teatr Lalek Arlekin ma tu swoją siedzibę od 1958 roku, ale został założony 10 lat wcześniej przez Henryka Ryla – reżysera, lalkarza i pedagoga i jego żonę Marię.

 

Zadanie:

Kiedy uniesiecie głowy, zobaczycie figury na tle nieba. To Arlekin i jego ukochana – zuchwała służąca Kolumbina. Arlekin ma w rękach marionetkę (lalkę poruszaną za pomocą nitek lub drucików zawieszonych na tzw. krzyżaku).

Wyobraźcie sobie, że jesteście lalkami – a do dłoni, stóp i głowy macie przyczepione sznurki. Niech jedno z Was stanie się lalkarzem i animuje drugą osobę, pociągając za wyobrażone sznurki. Niech lalkarz tak pokieruje ruchem marionetki, by ta stała się Arlekinem lub Kolumbiną. Później zamieńcie się rolami.

Ten przepiękny pałac, przed którym teraz stoicie, to Akademia Muzyczna. Od 1945 roku w tym budynku działał Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej. W 1958 r. połączono Państwową Wyższą Szkołę Filmową z Państwową Wyższą Szkołą Aktorską. Dziś w tym miejscu kształci się muzyków.

 

Zadanie:

Wsłuchajcie się w otoczenie, wychwyćcie z niego różne dźwięki i spróbujcie je powtórzyć. Zamieńcie się w Arlekina i Kolumbinę – przypomnijcie sobie ich cechy charakteru. Przeprowadźcie ze sobą dialog przy użyciu jedynie dźwięków innych niż słowa.

 

Teatr powstał w 1949 roku i jest najbliższym sąsiadem Teatru Lalek Arlekin. Istnieje legenda, że oba teatry łączy podziemny korytarz… Patronem Teatru Nowego od 2007 roku jest Kazimierz Dejmek – wybitny reżyser i wieloletni dyrektor tej instytucji.

 

Zadanie:

W gablotach przed teatrem widzicie fotosy (zdjęcia ze spektakli). Niech każdy z Was wybierze postać i odtworzy jej ustawienie, gest. Jak ona mogłaby się poruszać? A czy mogłaby wygłupiać się jak… Arlekin? Takie zachowanie czasem określa się mianem arlekinady. Przejdźcie błazeńskim korowodem dookoła teatru i poszukajcie pomnika psa Kazimierza Dejmka, który powstał na cześć jego pupila.

 

Znajdujecie się na niezwykłym podwórku. Autorem ogromnego, przestrzennego obrazu, który widzicie na elewacji kamienicy, jest Wojciech Siudmak. W tym miejscu czeka Was kilka zagadek. Najpierw poszukajcie informacji o tej pracy, a potem sprawdźcie gdzie ukrył się… Arlekin.

 

ZADANIE:

Obejrzyjcie dokładnie malowidło. Udało Wam się odnaleźć pośród figur Arlekina? Zastanówcie się, jak się tam znalazł i co robi? O czym rozmawia z innymi postaciami? Wymyślcie tyle dialogów, ile macie ochotę!

Stoicie przed pomnikiem Leona Schillera – reżysera, krytyka teatralnego i autora wielu scenariuszy. Był też założycielem Polskiego Teatru Ludowego im. Wojciecha Bogusławskiego w Lingen (Niemcy). Przy tej instytucji działał Również Teatr Kukiełek – Schiller po II wojnie światowej zaproponował Henrykowi Rylowi (późniejszemu założycielowi łódzkiego Arlekina) objęcie kierownictwa nad nim.

 

Zadanie:

Jak wiadomo, pomniki stoją nieruchomo i nie mają pojęcia, co dzieje się za ich plecami. Wcielcie się w Arlekina i Kolumbinę. Opowiedzcie Schillerowi o tym, czego nie może zobaczyć, ale… posługujcie się tylko Waszym ciałem i ruchem. Taki rodzaj działania nazywa się w teatrze pantomimą.

 

„Na początku była nuda. I wówczas Bóg dał Rylowi lalkę. I wziął Pan Henryk do rąk lalkę i zaczął nią poruszać. Wtedy lalka ożyła i stał się teatr. Zdziwił się Ryl i postanowił: będę lalkarzem…”. (Andrzej Polakowski)

Dokładnie w tym miejscu w 1948 roku – powstał Teatr Lalek Arlekin. Budynek został wyburzony w latach siedemdziesiątych. Słynna anegdota mówi, że aktorzy mieli w tym miejscu na tyle skromne warunki do pracy, że wchodzili przez… okno w piwnicy. Aby dostać się na scenę trzeba było niemalże opanować sztukę akrobacji.

Zadanie:

Wyobraźcie sobie, że zaglądacie przez małe okienko do wnętrza teatru. Na scenie trwa właśnie przedstawienie z udziałem Arlekina i Kolumbiny. Co się im mogło przydarzyć? Wymyślcie własną fabułę spektaklu z udziałem tej dwójki.

Zadanie dodatkowe:
Rozejrzyjcie się uważnie dookoła i spróbujcie znaleźć jak najwięcej dziwacznych okienek!