Korzystając z serwisu internetowego wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Pliki cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj.
x
X

ZAPLANUJ SWÓJ SPACER

SPACEROWNIK DLA DZIECI, KTÓRE ZABIERAJĄ NA SPACER DOROSŁYCH: WIELKIE MARZENIE O TEATRZE

1,4 km
Na początku było… marzenie. O występowaniu na scenie, o posiadaniu teatru, o graniu w coraz dziwniejszych zakątkach miasta, o teatrze innym niż wszystkie. Z marzenia zrodziło się działanie. Teatr w Płocku istnieje od 207 lat. Zapraszamy do wspólnego odkrywania jego śladów. Podczas wyprawy poznacie nieoczywiste teatralne miejsca i będziecie mogli ziścić własne teatralne marzenia. Trasę spaceru nie będzie wyznaczała chronologia dat, ale marzenia. W drogę!
 
 
AUTORKI: Joanna Krukowska-Gulik, Monika Mioduszewska-Olszewska
Data publikacji spaceru: 7.5.2019
  • 1.

    Wielkie marzenie małej Mani - pomnik Miry Zimińskiej | Ul. Tumska 8

    Stoicie przed posągiem kobiety trzymającej bukiet kwiatów. To Mira Zimińska-Sygietyńska, aktorka, reżyserka i pedagożka, wielka gwiazda kabaretu w międzywojennej Warszawie. Wspólnie z Tadeuszem Sygietyńskim założyła zespół Mazowsze. W Teatrze Miejskim w Płocku, w którym pracowali jej rodzice, spędziła swoje dzieciństwo. Od najmłodszych lat marzyła, by występować na scenie - podglądała artystów na próbach, uczyła się śpiewać i tańczyć. W wieku kilku lat zmieniła imię na Mira - uznała, że Mania (tak na nią wszyscy mówili) to nie jest imię dla gwiazdy.
     
    Zadanie I
    Zapytajcie swoich opiekunów, kim chcieli zostać, kiedy byli dziećmi. Wysłuchajcie ich, a potem opowiedzcie im o swoim wymarzonym zawodzie. Stańcie się aktorami i odegrajcie scenę spotkania Was jako tych postaci!
    • 0,257 km
    4 min
  • 2.

    Wielkie marzenie prefekta | Ul. Teatralna

    Jeśli stoicie przodem do pomnika, spójrzcie w lewo. Zobaczycie modernistyczny budynek hotelu Starzyński. W 1811 roku stał tam zniszczony kościół Św. Trójcy. Rajmund Rembieliński (prefekt departamentu płockiego) postanowił uratować budynek i dać mu drugie życie. Wymarzył sobie w nim teatr. Swoje marzenie spełnił w 1812 roku. Teatr Miejski działał przez 128 lat. Nie miał stałego zespołu artystycznego, do Płocka przyjeżdżały trupy teatralne z całej Polski. Ta część historii płockiego teatru kończy się w 1940 roku, kiedy to w czasie II wojny światowej Niemcy zburzyli budynek.
     
    Zadanie I
    A co Wy chcielibyście stworzyć? Jakiego miejsca Wam brakuje w Płocku? Zastanówcie się wspólnie i zaprojektujcie je! Pomyślcie, jakie by miało kolory, zapachy i dźwięki. Projekty wykonajcie na kartkach papieru lub narysujcie kredą na placu przed pomnikiem.
    • 0,116 km
    2 min
  • 3.

    Wielkie marzenie przyjaciół teatru - dawna siedziba Klubu MPiK | plac Narutowicza 5

    Wyobraźcie sobie salę pełną marmurów, luster i palm. W dwudziestoleciu międzywojennym znajdowała się tu niezwykle elegancka kawiarnia Jana Skowrońskiego. W witrynach wisiały afisze teatralne zapraszające na spektakle w Teatrze Miejskim. W kasie można było kupić bilety. W 1968 roku w Płocku nie było teatru od 28 lat. Od dawna nie istniała słynna kawiarnia. Ale właśnie wtedy zaczęło działać Płockie Towarzystwo Przyjaciół Teatru - grupa ludzi, którzy marzyli, żeby teatr znów pojawił się na mapie kulturalnej miasta. Ich siedzibą został Klub Międzynarodowej Prasy i Książki, który szybko stał się kulturalnym centrum Płocka.

     

    Zadanie I

    Usiądźcie na ławkach na Placu Narutowicza i zamieńcie się w Rodzinne Towarzystwo Przyjaciół Teatru. Przeprowadźcie debatę pt.: „Czy teatr jest w potrzebny w mieście?”. Niech jedna osoba będzie za, a druga przeciw. Następnie przedyskutujcie tę kwestię używając wszelkich możliwych argumentów.

    • 0,596 km
    10 min
  • 4.

    Wielkie marzenie o teatrze na wodzie | Ul. Themersonów

    W 1835 roku dyrektor teatru Tomasz Andrzej Chełchowski zaczął prezentować spektakle w plenerze. Wymarzył sobie teatr na wodzie, który powstał w prywatnym ogrodzie Słupeckich. Scena została umieszczona na stawie. Kulisy tworzyły rosnące dookoła drzewa. Do podłogi sceny przymocowano wielką beczkę wpuszczaną w wodę, która służyła jako stanowisko dla suflera.
     
    Zadanie I
    W spektaklach Chełchowskiego pojawiały się kuplety, czyli tak zwane „miotełki”. Gdy przyjeżdżał do jakiegoś miasta i dowiadywał się o słabościach któregoś z obywateli, układał na niego kuplet - czyli prześmiewczy wierszyk. Pojawiające się w spektaklach „miotełki” były powodem częstych przenosin dyrektora do innych miast. Spróbujcie całymi rodzinami wspólnie ułożyć „miotełkę” o Was samych!
    • 0,431 km
    7 min
  • 5.

    Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego | Ul. Nowy Rynek 11

    W 1974 roku do miasta przyjechał Jan Skotnicki. Marzył o teatrze, który będzie miejscem spotkań i twórczych poszukiwań, przestrzenią otwartą na różne dziedziny sztuki. Swoim zapałem zaraził wszystkich. Do stworzenia takiego ośrodka w Płocku ściągnął specjalistów z całej Polski. Teatr Płocki - Ośrodek Kultury i Sztuki został otwarty w 1975 roku. Po pięciu latach istnienia otrzymał imię Jerzego Szaniawskiego.
     
    Zadanie I
    A o jakim teatrze Wy marzycie? W parku za teatrem na trzech podwyższeniach znajdują się trzy rzeźby. Czy nie kojarzą wam się ze scenami teatralnymi? Zastanówcie się, jakie przedstawienia mogłyby być grane na każdej z nich? Może nazwiecie każdą z tych scen? Pomyślcie o spektaklu, który chcielibyście zobaczyć. Wybierzcie odpowiednią scenę i zagrajcie na niej fragment wymarzonego przedstawienia.