Korzystając z serwisu internetowego wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Pliki cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj.
x
X

ZAPLANUJ SWÓJ SPACER

SPACEROWNIK DLA DZIECI KTÓRE ZABIERAJĄ NA SPACER RODZICÓW: OBJAZD? ALE ODJAZD!

0,868 km
Znacie Teatr im. Aleksandra Fredry? Dziś jego siedziba mieści się przy ul. Adama Mickiewicza 9, jednak przez wiele lat zespół grał głównie poza nią. Chcecie dowiedzieć się więcej o objazdowej tradycji tego teatru i o tym, co jest ważne, żeby przedstawienie grane poza budynkiem teatralnym mogło się udać? Wyruszcie z nami w drogę!
 
AUTORKI: Katarzyna Piwońska, Joanna Żygowicz
Data publikacji spaceru: 26.05.2018
  • 1.

    DWORZEC KOLEJOWY W GNIEŹNIE | Ul. Dworcowa 15

    Historia teatru w Gnieźnie jest związana z podróżowaniem właściwie od samego początku, ponieważ zaczyna się na... kolei. Lokalni miłośnicy teatru założyli amatorski zespół i działali jako Sekcja Teatralna w Towarzystwie Przyjaciół Gniezna. Grupa spotykała się w różnych miejscach, m.in. w budynkach kolejowych. To z niej utworzono w 1946 roku Teatr Miejski. Otrzymał on do dyspozycji budynek dawnego kina „Słońce”. Zespół i dyrekcja zdecydowali jednak, że będą grać przede wszystkim poza siedzibą, a nawet poza Gnieznem. Z tego powodu czasem nazywano ich Wielkopolską Sceną Objazdową. Aktorzy odwiedzili wiele miejscowości w całej Polsce, a szczególnie w jej północnej części. Gdzie odbywały się pokazy? W ośrodkach kultury, remizach, świetlicach, kościołach a nawet... w szpitalu. Nieobce było im też granie w plenerze. Takie działanie wymagało od ekipy technicznej i zespołu aktorskiego dodatkowych umiejętności.

     

    ZADANIE: Porozmawiajcie o tym, jakie warunki musi spełniać miejsce, w którym gra się spektakl. Weźcie pod uwagę potrzeby aktorów i widzów.

    Znajdźcie w okolicy przestrzeń, która mogłaby się stać sceną! Sprawdźcie, czy rzeczywiście nadaje się do występów – niech każdy z Was zaprezentuje krótką scenkę bez słów.

  • 0,398 km
    7 min
  • 2.

    TEATR IM. ALEKSANDRA FREDRY | Ul. A. Mickiewicza 9

    Od 1955 roku patronem teatru jest Aleksander Fredro. Pracownicy wybrali go, bo spektakle oparte na jego sztukach najczęściej inscenizowano w pierwszych latach działalności instytucji. Dziś przed teatrem stoi pomnik Fredry autorstwa Jerzego Sobocińskiego. Wewnątrz bryły zamurowano pamiątkę dla potomnych – butelkę z nazwiskami wszystkich ówczesnych pracowników teatru.

     

    ZADANIE: Fredro jest autorem sztuk komediowych, które dawniej cieszyły się ogromnym zainteresowaniem publiczności. A na jakie przedstawienia Wy chcielibyście przychodzić do teatru? Jakich bohaterów oglądać na scenie? Stwórzcie pomnik takiej postaci – niech pozostałe osoby opiszą, co widzą.

  • 0,175 km
    3 min
  • 3.

    MIEJSKI OŚRODEK KULTURY | Ul. Łubieńskiego 11

    W latach 1986-1991 siedziba teatru była remontowana. Granie poza nią przestało być wyborem – stało się warunkiem koniecznym dla utrzymania ciągłości pracy artystycznej. Teatr rozpoczął więc objazdowe życie także i w samym Gnieźnie. Korzystał z życzliwości lokalnych instytucji. MOK był jedną z nich. Ośrodek kultury ma profesjonalne zaplecze, dzięki czemu twórcy z Teatru Fredry mogli tworzyć kolejne przedstawienia w warunkach skromniejszych, ale zbliżonych do własnych.

     

    ZADANIE: MOK dysponuje nie tylko salą teatralną wewnątrz budynku, ale i sceną plenerową. Skorzystajcie z niej, by ożywić stworzonych przez Was wcześniej bohaterów – zróbcie kilka min, wykonajcie parę gestów, wygłoście krótki monolog...

    Wiecie już, jak zachowują się Wasze postaci? A może zobaczycie, co się wydarzy, kiedy Wasi bohaterowie spotkają się ze sobą na scenie?

  • 0,295 km
    5 min
  • 4.

    KOŚCIÓŁ FRANCISZKANÓW | Ul. Franciszkańska 12

    W okresie swojej bezdomności Teatr Fredry pracował także w miejscach pierwotnie nieprzeznaczonych do prezentowania spektakli, jak szkoła czy kościół. W 1991 roku u Franciszkanów odbyła się premiera „Pastorałki” Leona Schillera. Było to jedna z ostatnich inscenizacji poza własną siedzibą. Kilka miesięcy później – już w wyremontowanym budynku – przygotowano „Rapsod o świętym Wojciechu”. Nie był to jednak koniec objazdowych działań gnieźnieńskiego teatru, ponieważ przedstawienie o czeskim misjonarzu i męczenniku zostało zagrane na zaproszenie wielu miejscowości z całej Polski.
     
    ZADANIE: Kościół to przestrzeń, w której występujący artyści muszą radzić sobie z echem. Aktorzy są jednak bardzo dobrze przygotowani pod względem emisji głosu i potrafią występować nawet w bardzo trudnych warunkach. Zastanówcie się, jakie ćwiczenia można wykonać, żeby utrzymać w formie aparat mowy – język, usta, podniebienie, płuca, przeponę... Zaproponujcie sobie nawzajem kilka zadań i wykonajcie je wspólnie.
     
     
    ZADANIE DOMOWE: Narysujcie obrazek upamiętniający Waszą dzisiejszą wyprawę. Który moment był dla Was najważniejszy? Nadajcie mu tytuł. Włóżcie go do butelki, a potem... schowajcie w najbardziej sekretnym kącie mieszkania lub ogrodu. Ciekawe, kto pierwszy i kiedy natknie się ponownie na butelkę z Waszym wspólnym wspomnieniem? Niech koniecznie pokaże je wtedy pozostałym uczestnikom Waszego spaceru!