Korzystając z serwisu internetowego wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Pliki cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj.
x
X

ZAPLANUJ SWÓJ SPACER

Teatr Dramatyczny im. Aleksandra Węgierki

ul. Elektryczna 12

Białostocki Teatr Dramatyczny działa od roku 1938. Pierwsze przedstawienie w gmachu teatru (wówczas Teatru Miejskiego im. Józefa Piłsudskiego) zagrano 27 grudnia 1938. Na scenie występował zespół grodzieńskiego Teatru Objazdowego, a oficjalnego otwarcia we wrześniu 1939 miał dokonać  marszałek Edward Rydz-Śmigły. 

W 1940 roku, po włączeniu Białegostoku w skład ZSRR, władze radzieckie upaństwowiły placówkę i przekształciły ją w Państwowy Teatr Polski Białoruskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej. Jego dyrektor, Aleksander Węgerko, powołał do życia pierwszy stały zespół złożony głównie z aktorów scena warszawskich. W spektaklach występowali m.in: Iryna Borodowska, Jacek Woszczerowicz, Seweryn Butrym i Anatol Szałowski. Przedstawienia odbywały się w języku polskim. Wystawiano twórczość polskich i zagranicznych dramatopisarzy. 

W 1944 roku w Białymstoku po raz kolejny ukonstytuował się stały zespół aktorski w składzie: Joanna Błońska, Halina Kossobudzka. Lidia Zamkow, Marian Meller, Jan Świderski, Czesław Wołłejko. Do nich dołączyli białostoccy aktorzy: Rena Ruszczyc, Władysław Szumowicz, Władysław Szypulski, Mikołaj Aleksandrowicz, Witold Różycki. To właśnie oni przygotowali już 22 września 1944 roku premierę spektaklu „Uciekła mi przepióreczka" Stefana Żeromskiego. W 1945 roku do zespołu dołączyli Hanka Bielicka, Igor Śmiałowski, Jerzy Duszyński i Zygmunt Kęstowicz. 

Złotymi okresami białostockiej sceny były dyrekcja aktora i reżysera Bronisława Orlicza oraz dwie dyrekcje Jerzego Zegalskiego, który proponował ambitny repertuar z polskim dramatem romantycznym, prapremierą "Sonaty Belzebuba" Witkacego i sztukami Sławomira Mrożka. 

Teatr położony jest na terenie parku Księcia Poniatowskiego. Gmach został zaprojektowany przez Jarosława Gerycza, a zbudowany w latach 1933-1938. Teatr Dramatyczny mieści się w zabytkowym budynku, wybudowanym pod koniec lat 30. XX wieku w stylu modernistycznym. Do tej pory zachował się oryginalny rozkład wnętrz teatralnych.

Teatr posiada trzy sceny: Dużą, Kameralną i Scenę Foyer o charakterze kawiarnianym. Instytucja posiada własne pracownie: krawieckie, modelatorsko-plastyczną, szewską, perukarską (charakteryzatornia), stolarską. Przy Teatrze działa też Archiwum Artystyczne, dokumentujące różnorodne działania artystyczne od 1944 roku, a także Biblioteka teatralna.

CIEKAWOSTKI

Pierwotnie gmach miał zostać Domem Ludowym im. J. Piłsudskiego. Jednak przed ukończeniem budowy ludność Białegostoku zadecydowała, aby zmienić profil obiektu. Tak powstał Teatr Miejski im. Józefa Piłsudskiego, który ofiarowano pierwszemu marszałkowi w podziękowaniu za niepodległość Polski. Kilkakrotnie jednak przywracano marszałkowi patronat nad Teatrem Dramatycznym. Zmiany w teatrze po 1940 roku według niektórych historyków zostały źle przyjęte przez część społeczeństwa, które miało widzieć w Teatrze Miejskim im. Józefa Piłsudskiego pomnik patriotyzmu. Wybuch wojny niemiecko-radzieckiej był przyczyną likwidacji teatru. Jednak już we wrześniu 1944 roku powstał Teatr Wojewódzki w Białymstoku. Początkowo spektakle odbywały się w budynku obecnego Kina Ton, a od 1948 w obecnym budynku. W 1950 teatr został ponownie upaństwowiony i nadano mu imię Aleksandra Węgierki. Decyzją marszałka woj. podlaskiego z maja 2007, Aleksander Węgierko przestał być patronem Teatru Dramatycznego. Przywrócono pierwotnego patrona. Nazwa utrzymała się jednak tylko przez pół roku. Podczas listopadowej sesji rady miejskiej, radni Białegostoku ponownie nadali Teatrowi Dramatycznemu imię Aleksandra Węgierki. 


POWIĄZANE SPACERY

SPACEROWNIK DLA DZIECI, KTÓRE ZABIERAJĄ NA SPACER DOROSŁYCH: ŚLADAMI TEATRU LALEK

Copyright SPACEROWNIK TEATRALNY 2016. All Rights Reserved.

Design by Dominika Naziębły, Łukasz Gosławski. Powered by Wojciech Sowa.