W latach 1779–1833 przy placu Krasińskich znajdował się gmach Teatru Narodowego. Na tej scenie pracował przez całe życie Wojciech Bogusławski i tu trzykrotnie sprawował dyrekcje. Za drugiej dyrekcji (1790–1794) teatr stał się trybuną polityczną i patriotyczną.
W tym teatrze miały wtedy miejsce prapremiery klasycznych utworów – Cud mniemany, czyliKrakowiacy i górale Bogusławskiego czy Powrót posła Niemcewicza. W czasie drugiej dyrekcji (1799–1814) ustabilizował działalność teatru poprzez nakłonienie władz państwowych do objęcia opieki nad Teatrem Narodowym i stworzenia Dyrekcji Rządowej. Wtedy na warszawskiej scenie odbyły się prapremiery polskich tłumaczeń sztuk Williama Shakespeare’a, m.in. Hamleta czy Romea i Julii.
