Korzystając z serwisu internetowego wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Pliki cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj.
x
X
ZAPLANUJ SWÓJ SPACER
Ratusz wileński
ul. Didžioji 31
W XIX wieku wileński Ratusz był główną siedzibą polskiego teatru w mieście. Na jego scenie w 1907 roku debiutował Juliusz Osterwa, który gościnnie występował tutaj przez dwa sezony. Wilno dało początek jego wielkiej karierze.
Ratusz był siedzibą władz miasta (Magistratu) od końca XIV wieku. Budynek początkowo był gotycki. Obecny, klasycystyczny wygląd, zawdzięcza znanemu architektowi Wawrzyńcowi Stuoce-Gucewiczowi, który przebudował go w 1783 roku. W czasach zaborów Wilno nie posiadało władz municypalnych, a budynek ratusza – od 1845 roku – stał się siedzibą Teatru Miejskiego. Teatr działał pod egidą specjalnego, wielonarodowego komitetu, dlatego w ratuszu na zmianę grały różne zespoły (polskie i rosyjskie). Po powstaniu styczniowym teatr polski w Wilnie oficjalnie przestał istnieć. Odrodził się dopiero w 1906 roku dzięki Nunie Młodziejowskiej-Szczurkiewiczowej. Za jej dyrekcji (1906–1910) odbyły się także pierwsze wileńskie występy młodego wówczas Juliusza Osterwy. Zabłysnął szczególnie rolą Szczęsnego w „Horsztyńskim”. Grał tu także m.in. Pana Młodego w „Weselu” i Joasa w „Sędziach”. Wileńskie występy stały się początkiem wielkiej kariery Osterwy. W 1910 roku decyzją gubernatora teatr ratuszowy został oddany do wyłącznej dyspozycji teatru rosyjskiego, teatr polski zaczął grać w sali miejskiej, później w siedzibie Lutni i w opuszczonej, drewnianej budzie cyrkowej stojącej na pl. Łukiskim. Po I wojnie w Ratuszu swoją siedzibę miał Teatr Żołnierski (1919–1922), później Teatr Ludowy im. Władysława Syrokomli pod dyrekcją Zygmunta Nagrodzkiego (od 1924 roku). W 1925 roku teatr zamknięto z powodu przepisów przeciwpożarowych, a gmach stał się bezużyteczny. W czasie II wojny światowej Litwini urządzili w nim Muzeum Sztuki, które jednak szybko zostało zlikwidowane. W czasach sowieckich gmach nie pełnił ściśle określonej funkcji. Dziś jest to budynek reprezentacyjny, w którym odbywa się wiele różnorodnych imprez artystycznych: koncertów, wystaw, wieczorów literackich, prezentacji książek etc., a także niektóre oficjalne uroczystości samorządowe.
CIEKAWOSTKI
►Fronton ratusza zdobi herb Wilna – św. Krzysztof z Dzieciątkiem
►16 lutego 1854 roku w Teatrze Miejskim w Ratuszu miała miejsce premiera „Halki” Stanisława Moniuszki.
