Uniwersytet Wileński należy do najstarszych uczelni w Europie Wschodniej. Został powołany przez króla Stefana Batorego w 1579 r. z działającego od 10 lat Kolegium Jezuickiego. W ciągu ponad 400 lat istnienia funkcjonował pod różnymi nazwami. W okresie międzywojennym był to Uniwersytet Stefana Batorego, gdzie od 1927 r. Mieczysław Limanowski był profesorem geografii. Na terenie uczelni znajduje się 13 wewnętrznych dziedzińców, nazwanych imionami swoich najwybitniejszych wychowanków i profesorów. Na jednym z nich – Piotra Skargi –w trakcie objazdu Reduty odbyła się plenerowa premiera „Wielkanocy” (29 maja 1924), a 22 maja 1926 r. premiera plenerowego „Księcia Niezłomnego” wg Pedra Calderona/Juliusza Słowackiego w inscenizacji Osterwy i Iwo Galla.
Ponad 400-letni Uniwersytet Wileński był świadkiem pierwszego plenerowego misterium w inscenizacji Juliusza Osterwy. Uniwersytet Wileński należy do najstarszych uczelni w Europie Wschodniej – w 2019 roku obchodzi 440-lecie swojego istnienia. Jego początki wiążą się z działalnością zakonu jezuitów, który założył w Wilnie swoje kolegium. Po 10 latach, 1 kwietnia 1579 roku, decyzją króla Stefana Batorego zostało ono przekształcone w Akademię i Uniwersytet Wileński Towarzystwa Jezusowego. Uczelnia bardzo długo stanowiła jedyną wyższą szkołę na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Jej największy rozkwit przypada na pierwszą połowę XVII wieku. Po kasacie zakonu jezuitów w 1773 roku Komisja Edukacji Narodowej zlaicyzowała uczelnię. Po III rozbiorze Rzeczpospolitej Obojga Narodów działała jako Szkoła Główna Wileńska, a następnie (od 1803 roku) jako Cesarski Uniwersytet Wileński. Po 1824 roku zaczął się powolny upadek uniwersytetu, przypieczętowany przez powstanie listopadowe. 1 maja 1832 roku ukazem cara Mikołaja I uniwersytet został zamknięty, a jego część przekształcona w Cesarską Wileńską Akademię Medyko-Chirurgiczną oraz Wileńską Akademię Duchowną. Obie akademie zostały zlikwidowane 1 sierpnia 1842 roku. Uczelnia została ponownie otwarta jesienią 1919 jako Uniwersytet Stefana Batorego. 22 maja 1926 roku na dziedzińcu Piotra Skargi (ob. Wielkim) odbyła się premiera „Księcia Niezłomnego” – plenerowego misteriuum w inscenizacji Osterwy i Iwo Galla. Było to „wielkie widowisko z gromadami statystów na koniach, muzyką, snopami świateł z reflektorów i pochodniami, grane bez pauzy”.
Od 1955 roku uczelnia nosiła nazwę Państwowego Uniwersytetu im. Vincasa Kapsukasa-Mickevičiusa. Od odzyskania przez Litwę niepodległości w 1990 roku funkcjonuje jako Uniwersytet Wileński. Uczelnia składa się z dwunastu wydziałów, najstarszej na Litwie biblioteki, szpitala, Obserwatorium Astronomicznego, Ogrodu Botanicznego, Centrum Komputerowego i kościoła akademickiego pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela i św. Jana Ewangelisty.
