TEATR, KTÓRY BYWA(Ł)

1,217 km

AUTOR: Jarosław Cymerman

1.

TEATR APOLLO | ul. Peowiaków 6

W sali tego kina, które powstało w okresie międzywojennym obok projekcji filmowych organizowano również koncerty kabaretowe i rewie. W czasie okupacji hitlerowskiej było to jedno z nielicznych (obok kawiarni) miejsc, gdzie od czasu do czasu organizowane występy artystyczne przeznaczone dla Polaków. Kino zostało zamknięte w 2010 roku, dziś mieści się w tym budynku siłownia i klub sportowy.

0,059 km

1 min

2.

KAWIARNIA U AKTORÓW | ul. Peowiaków 3

Obok Teatru im. J. Osterwy, w miejscu, gdzie dziś znajduje się restauracja Incognito w okresie okupacji i tuż po działała kawiarnia założona przez aktorów, których los rzucił po 1939 roku do Lublina (byli wśród nich m. in. Irena Ładosiówna, Józef Klejer). Jej kierownikiem był Jan Orsza-Łukasiewicz, który z polecenia Armii Krajowej nawiązywał w tym lokalu kontakty z Niemcami. W czasie okupacji występował w tej kawiarni m. in. Leon Schiller.

0,113 km

2 min

3.

TEATR LALKOWY BEMOL | Kamienica przy ul. Peowiaków 13

W tym budynku, w 1945 roku, w sali pocztowców powstał i działał do 1947 roku teatr lalkowy „Bemol” założony przez Stanisławę Haraszewską-Szeligowską i Jarosława Kawę.

0,089 km

1 min

4.

KINOTEATR LOUVRE | ul. Krakowskie Przedmieście 48 (dziś Plac Józefa Czechowicza)

W tym miejscu stały dwie, zburzone w wyniku niemieckiego bombardowania miasta kamienice. W jednej z nich – o numerze 48 – na początku XX wieku istniało kino, które w latach 1917–1919 było wynajmowane na występy lubelskich kabaretów „Czarny Kot" i „Wesoły Ul". W tym drugim w 1918 roku występowała niejaka Ania Ordon, czyli późniejsza Hanka Ordonówna, która po niezbyt udanym warszawskim debiucie właśnie w Lublinie zaczęła odnosić pierwsze sukcesy estradowe. Warto jeszcze dodać, że od września 1918 roku kabaretem tym kierował Janusz Sarnecki – aktor i reżyser, wielka miłość Ordonki.

0,236 km

4 min

5.

TEATR TIVOLI | Krakowskie Przedmieście 62

Położone w II połowie XIX wieku na przestrzeni pomiędzy Krakowskim Przedmieściem a dzisiejszym Centrum Kultury ogrody stały się miejscem, gdzie w roku 1870 zbudowany został z inicjatywy Pawła Ratajewicza drewniany teatr letni. Jak pisał „Kurier Lubelski” w 1872 roku: „Żadne z miast prowincjonalnych nie ma tak ładnie i wygodnie urządzonego teatru. Jest w nim wszystko, co być powinno: loże, krzesła itp. są urządzone z całą dbałością o wygodę gości i efekt, a wentylacja nie naraża na przeciągi.” Teatr został rozebrany z nakazu władz w 1882 roku.

0,169 km

3 min

6.

TEATR MAŁY | Krakowskie Przedmieście 72

Teodor Butkiewicz w wynajętej sali kinowej zorganizował kameralną scenę wzorowaną na warszawskim Teatrze Nowoczesnym, który w repertuarze miał farsy, lekkie komedie i operetki. Teatr dla 150 osób „robił miłe wrażenie i wyglądał elegancko”, jak pisała „Ziemia Lubelska” w 1913 roku. Teatr został zamknięty już w styczniu 1914 roku, a właściciel poniósł straty w wysokości 1700 rubli i dorobił się długu w wysokości 350 rubli. Dziś w tym miejscu stoi budynek banku.

0,551 km

10 min

7.

TEATR LETNI ZOFII BRONIEC | ul. Niecała 1

Wybudowany w 1882 roku drewniany teatr na około 500 miejsc, z oświetleniem gazowym, z dwudziestoma dziewięcioma drzwiami zapewniającymi bezpieczeństwo w razie pożaru, pokryty blaszanym dachem, co powodowało, że w czasie deszczu odbiór przedstawień był bardzo utrudniony. Było to m.in. miejsce pierwszych gościnnych występów teatrów żydowskich w Lublinie. Teatr spłonął w 1890 roku.

ZOBACZ INNE SPACERY