Korzystając z serwisu internetowego wyrażasz zgodę na używanie plików cookie. Pliki cookie możesz zablokować za pomocą opcji dostępnych w przeglądarce internetowej. Aby dowiedzieć się więcej, kliknij tutaj.
x
X

ZAPLANUJ SWÓJ SPACER

SPACEROWNIK DLA DZIECI, KTÓRE ZABIERAJĄ NA SPACER DOROSŁYCH: TEATR POSZUKIWANY!

1,397 km
Historia Wrocławskiego Teatru Lalek, który w 2016 roku obchodził swoje 70-lecie, układa się w opowieść o ciągłym szukaniu miejsca i sprawdzaniu kolejnych pomysłów na siebie. Zachęcamy, żebyście ruszyli śladem tych poszukiwań i podczas spaceru spróbowali odpowiedzieć sobie na pytanie: czego właściwie potrzebuje teatr, by działać pełną parą? Może coś wyda Wam się szczególnie ważne?
 
 
  • 1.

    WROCŁAWSKI TEATR WSPÓŁCZESNY IM. EDMUNDA WIERCIŃSKIEGO | ul. Rzeźnicza 12

    Nie wszyscy wiedzą, że Wrocławski Teatr Współczesny i Wrocławski Teatr Lalek mają wspólne początki. W 1946 roku Zenon i Elżbieta Kalinowiczowie założyli Teatr Lalki i Aktora. Na początku obie sceny, mieściły się przy ul. Rzeźniczej 12. W tych czasach różnice między teatrem lalkowym i dramatycznym były bardzo widoczne: w przedstawieniach lalkowych aktorzy w ogóle nie pojawiali się na scenie, ale animowali lalki zza parawanu. Z biegiem lat w Teatrze Lalki i Aktora grano coraz więcej spektakli dramatycznych, dlatego podczas remontu w latach 1957-1960 lalkarze pod kierownictwem Stanisława Bursiewicza postanowili znaleźć dla siebie inne miejsce.

    Autorki: Katarzyna Krajewska, Joanna Krukowska

    Data powstania: 21.05.2017

    Zadanie:

    Którą stronę zajęlibyście w sporze o repertuar teatru? Bliższe są Wam spektakle lalkowe czy dramatyczne? Poszukajcie argumentów, które przemawiają zarówno za graniem spektakli teatru formy, jak i tych w żywym planie. Jesteście zgodni, czy żywo dyskutujecie? Macie pomysł jak osiągnąć kompromis? A może przeprowadzicie sondę uliczną?

  • 0,105 km
    1 min
  • 2.

    BAJKOPRZYSTANEK | ul. Św. Elżbiety 1/4

    Lalkarze szukali stałej siedziby, ale jednocześnie grali spektakle w objeździe. Można było ich spotkać m.in. przy pl. Muzealnym, w sali WDK, w domach kultury Państwowej Fabryki Wagonów i fabryki wodomierzy, a także w małych miejscowościach poza granicami Wrocławia. Stary, trzęsący się autobus, którym podróżowali, nazywali ironicznie “zieloną strzałą”. Do tradycji objazdowej odwołał się w 2008 roku Wrocławski Teatr Lalek powołując do życia Bajkobus – teatralny samochód z dwiema scenami: dla kukieł i marionetek. Razem z Bajkobusem na mapie miasta pojawiły się Bajkoprzystanki – stacje, przy których gra on swoje przedstawienia.
    Zadanie:
    Jak może wyglądać teatr mobilny i co powinno się w nim znaleźć? Zaprojektujcie swój teatralny pojazd i zastanówcie się, co należy do niego spakować, aby w każdych warunkach móc zagrać przedstawienie. Jak nazwiecie swój mobilny teatr? Dokąd najchętniej pojechalibyście, żeby pokazać swój spektakl?
  • 0,641 km
    11 min
  • 3.

    TEATR POLSKI - SCENA KAMERALNA | ul. Świdnicka 28

    Grającym w objazdach lalkarzom w 1961 roku przyszedł z pomocą Teatr Żydowski. Użyczył im sceny i kilku pomieszczeń, między innymi w wieży, do której wchodziło się spiralnymi schodami. Tam, w 1962 roku, dzięki staraniom kolejnego dyrektora Jana Potiszila, powstał Państwowy Teatr Lalek „Chochlik” – już nie scena, ale samodzielna instytucja.
    Zadanie:
    Sprawdźcie, co macie w kieszeniach, torbach, plecakach. Ze znalezionych rzeczy zróbcie swoje własne lalki teatralne. Teraz rozejrzyjcie się wokół siebie. Widzicie, ile jest dookoła scen teatralnych? Wybierzcie idealne miejsce dla Waszych lalek i odegrajcie w wybranej przestrzeni krótką etiudę.
  • 0,164 km
    2 min
  • 4.

    WROCŁAWSKI TEATR LALEK I WROCŁAWSKI TEATR KOMEDII | pl. Teatralny 4

    W sezonie 1963/1964 na czele teatru stanął Stanisław Stapf. W ciągu dwunastu lat jego dyrekcji teatr zyskał nie tylko nową nazwę, pod którą znany jest obecnie, ale także, w 1965 roku, stałą siedzibę w neobarokowym budynku przy pl. Teatralnym, w którym działa do dziś. Aż do końca lat 90. dzielił go z Towarzystwem Przyjaźni Polsko-Radzieckiej, a obecnie z innym teatrem – wiecie, jakim?

    Zadanie:

    Weźcie do ręki repertuar WTL. Jakie przedstawienia można w nim obejrzeć? Czy czegoś Wam brakuje? O czym chcielibyście zobaczyć spektakl? Jeżeli macie pomysł na konkretną inscenizację, albo temat spektaklu - zostawcie karteczkę w teatrze. Może będzie inspiracją dla twórców. Pamiętajcie, że nie musicie czekać na premierę. Przedstawienie możecie zawsze zrobić sami! Wybierzcie temat, formę, użyjcie lalek albo zagrajcie w nim sami.

  • 0,487 km
    8 min
  • 5.

    Piwnica Świdnicka | Ratusz, Rynek 1

    Wrocławski Teatr Lalek, wraz z uzyskaniem nazwy w 1967 roku, otworzył Małą Scenę dla Dorosłych, poza ówczesną siedzibą teatru – początkowo w Piwnicy Świdnickiej. Dla zespołu była to bardzo ważna inicjatywa. Tworzenie teatru lalek dla dorosłych było wówczas marzeniem większości lalkarzy. Spektakle dla dorosłych reżyserowali w Piwnicy Świdnickiej m.in. Andrzej Dziedziul, Anna Proszkowska i późniejszy wieloletni dyrektor teatru - Wiesław Hejno.
    Zadanie:
    Zatrzymajcie się na chwilę i popatrzcie w jednym kierunku. Spróbujcie przy pomocy dłoni ograniczyć sobie pole widzenia. Opowiedzcie sobie nawzajem, co widzicie. Kto bierze udział w scenie? Co się wydarza? W jakiej konwencji jest to spektakl (komedia, musical, opera, pantomima)? Jaką historię opowiada? Czy to teatr dla dzieci czy dla dorosłych? Porozmawiajcie o różnicach.

ZOBACZ INNE SPACERY

OD SZTUKI TEATRU DO TEATRU SZTUKI

HENRYK TOMASZEWSKI WE WROCŁAWIU. ODSŁONA PIERWSZA: ŻYCIE ZAWODOWE

HENRYK TOMASZEWSKI WE WROCŁAWIU. ODSŁONA DRUGA: ŻYCIE PRYWATNE